De kleur van een bril ...

Een bril, weet je, de dingen die je op je gezicht zet. Kleine stukjes rondachtig plastic met armpjes die over je oren gaan… bril. Welke kleur heb jij?

Als je bent zoals ik, speelt kleur een prettige rol in jouw wereld. Pruimen, kastanjebruin, marineblauw, diepgroen zijn overal in mijn huis omdat ze me prettig en rustgevend voelen. Ik draag graag lichtblauw om mijn ogen te accentueren en lavendel ziet er goed uit tegen mijn bleke huid. Een vrolijk gekleurde mok voor mijn thee versterkt de beleving, net zoals het warme bruin van de vloeistof bijdraagt ​​aan de geur en smaak.

Ik heb nog nooit een witte of bruine auto gehad en hoop dat ik dat niet hoef te doen, want ik geef niet veel om die kleuren op auto's. Ik hou van saffierkleurige edelstenen en het rijke paars van amethisten. Mijn waterfles is blauw gemarmerd. Mijn gerechten zijn meestal blauw.

Ik vind het interessant om te zien waar mensen in kleur naar toe neigen. Mijn moeder houdt van geel, ze zegt dat het vrolijk aanvoelt. Ik vraag me soms af of het een poging is om van haar droeviger kant af te blijven.

Kleuren worden gebruikt om scholen en groepsverenigingen, landen en locaties weer te geven. Het blauw van de Egeïsche Zee, de paarse majesteit van de bergen, het grijs van het weer in Londen. Kleur… een integraal onderdeel van ons leven voor de meesten van ons.

Bij het doen van veel persoonlijke ontwikkeling en het zoeken naar mijn ziel, heb ik veel gelezen over hoe ik oude denkwijzen kan veranderen en transformeren. Ik heb mezelf ondergedompeld in geschriften over het veranderen van mijn geloofssysteem om een ​​aantal zelf-saboterende gedragingen en diepgewortelde negativiteit te vermijden. Omdat ik vaak vind dat kleur mijn humeur helpt veranderen, begon ik te spelen met ideeën over gekleurde brillen, weet je, hoe je de wereld om je heen ziet.

Ik weet zeker dat je je ervan bewust bent dat iedereen zijn wereld ziet door de lens van zijn individuele ervaringen. De dingen die je hebt gezien en de ervaringen die je hebt gehad, kleuren allemaal je kijk op het leven. Ik kijk naar anderen en probeer te zien of ik kan bepalen welke kleurenbril hun ervaringen hen hebben opgeleverd.

Een boos persoon kan de wereld in roodtinten zien. Iemand met een depressie of aangeleerde hulpeloosheid kan de wereld grijs zien. We schrijven blues toe als melancholisch of kalm en groen als voedend of groeiend.

En hoe zit het met die lieve mensen die erin slagen om regelmatig of regelmatig hun bril te wisselen? Deze mensen maken indruk op me omdat ze kiezen hoe ze de dingen willen zien en buitengewoon empathisch zijn.

Ik heb mijn wereld het afgelopen jaar door een lens van verandering en onrust bekeken. Dat heeft voor mij veel verdriet meegebracht en dus is mijn bril op zijn best nogal grijs van kleur geweest. Maar nu, nu de herfst op mijn deel van de wereld neerdaalt en de bergen oplichten met roest, goud, robijnrood, geel van veranderende bladeren, merk ik dat ik de grijze kleur beu ben. Ik heb er genoeg van.

Ik wil kiezen welke kleur ik nu wil bekijken. Ik wil mijn roze bril opzetten en glimlachen naar degenen die mijn pad kruisen. In plaats van in winterslaap te gaan, merk ik dat ik klaar ben om mijn vleugels uit te strekken. Misschien is het omdat ik altijd van het herfstseizoen heb genoten. Of misschien ben ik gewoon klaar om naar de volgende fase over te gaan, een fase van acceptatie als je wilt.

Mijn deel van de wereld wordt vaak met enig wantrouwen bekeken als een baken van liberalisme, hippie, natuurfreaks, in een relatief conservatief en rustig landschap. Het is een van de redenen waarom ik hier aangetrokken ben. Dus misschien dringt de rooskleur van mijn stad eindelijk door in mijn ziel.

Het mooie van die rooskleurigheid is dat ik beter uit mijn hoofd kom en kan genieten van het kijken naar anderen om me heen. Ik kan luisteren om te proberen de kleuren te bepalen die iemand anders ziet vanuit hun perspectief en reageren in plaats van reageren. Ik kan wat rust vinden in het aanwezig zijn in het moment, in plaats van de angst voor de toekomst of de depressie over het verleden. Ik kan met een beter oor naar verhalen luisteren.

Ik kan genieten van het zonnige geel en groen van mijn eieren en spinazie-avondmaal, de rode knal van de kerstomaatjes, het felroze van mijn limonade. Ik kan me verwonderen over de scherpe lijnen tussen de vachtplekken van mijn zwart-witte kat en genieten van het subtiele marmering van het bruin en wit van mijn reddingshond.

Om de een of andere reden maakt roze mijn wereld helderder, rustiger, intenser, levendiger en ik wil die kleur voorlopig kiezen, zo lang als ik kan… Vaarwel grijze bril. Ik weet zeker dat we elkaar ooit weer zullen zien, maar voorlopig gooi ik je eruit. Ik heb genoeg kleurloosheid gehad en ben klaar voor levendigheid.

bedankt voor alles wat je doet citaten