Voel voor uw eigen bestwil
Ik heb me altijd afgevraagd: hoe zit het met het spreken van een bepaald woord dat een rauwe emotie kan oproepen? Ik kan een gedicht of een boek lezen en emotioneel heb ik er niet zo veel last van. Als ik echter hetzelfde oprechte gedicht of dezelfde krachtige passage in een boek hardop zou herlezen, merk ik dat het mijn ziel schudt. De woorden zijn gewoon op papier gedrukt, maar als ze worden uitgesproken, is er passie, wordt er kracht aan gegeven. Liedjes zullen de neiging hebben om me te ontroeren op manieren die gedrukte letters niet kunnen. Ik krijg dezelfde passie als ik naar motiverende sprekers luister. Het is bijna alsof de woorden die me het meest aangrijpen de woorden zijn die ik zelf niet durf uit te spreken.
Ik was lange tijd bang voor emoties.
Ik ben een man en door mijn opvoeding werd ik aangemoedigd om niet te huilen. Ik kreeg mishandeling toen ik jonger was, maar het hardste type was altijd het verbale misbruik. Ik zou iets verkeerds doen, uitgeschreeuwd worden, huilen, dan harder worden geschreeuwd. Waarin ik het op dit moment zou opzuigen om geen verder misbruik te ontvangen. Dan heb ik gewoon de gewoonte opgepikt om nooit te huilen. Ik raakte zonder emotie. Ik werd spottend 'Mr. Opwinding ”toen ik jonger was, omdat ik soms zo apathisch was. Ik heb geleerd om het op te zuigen, zoals mensen zouden zeggen. Wat niemand me vertelde, was dat wanneer je het opzuigt terwijl je echt iets zou moeten voelen, het je gevoelens begint te verdoven.
Toen ik ouder werd, ontwikkelde ik destructieve gewoonten, werd ik dwangmatig en ontwikkelde ik eigenschappen van angst. Ik ontdekte dat het enige dat ik moest doen was dat ik zo bang was om mijn emoties te tonen. Nu verscheur ik bij de geringste daad van vriendelijkheid. Ik voel nu ook de kracht van woorden. Ik wist altijd dat het gesproken woord kracht had. De grote redenaars door de geschiedenis heen, goed of slecht, bedwelmden de massa met hun toespraken. Dit had me altijd gefascineerd. Toen ik naar motiverende toespraken begon te luisteren, kon ik het niet helpen om alles naar buiten te laten komen. Sprekers als Les Brown en Tony Robbins daagden me uit om in het gezicht van mijn angsten te staren. Angsten zoals kwetsbaarheid, mislukking, vernedering en niet perfect zijn. Ze leerden me dat het gevoel van de emotie je veel beter door een uitdaging zal leiden dan het gevoel helemaal naar beneden te proppen waar niemand het ooit zou zien. Nu kan ik gemakkelijker omgaan met emoties. Ik moest veel pijn loslaten waar ik lang aan vasthield. Een manier om al deze opgekropte empathie los te laten, was door te huilen. Er wordt gezegd dat het leven is als een ui, je moet het laagje voor laagje pellen en soms moet je huilen. Ik moest het allemaal terugpellen en naar de kern van mijn persoon kijken. Als we de harde schaal niet afnemen en af en toe naar de binnenkant van onze ziel staren, beginnen we haar daar helemaal te vergeten. Toen ik eenmaal dat stuk had gevonden dat ik had verloren, veranderde het mijn leven. Ik ben niet meer zo bang als ik. Ik weet nu of er iets naar buiten moet komen en gevoeld moet worden, dan moet het worden gedaan. Ik steun en respecteer elke persoon die zich uitspreekt over onderwerpen als menselijkheid, gelijkheid, dieren of het milieu. Woorden hebben rijken ten val gebracht en ze kunnen elk figuurlijk bolwerk binnendringen dat je rond je hart hebt gebouwd.
Mannen, wees niet bang om te huilen. Het heeft niets te maken met zwak of onbeheerst zijn. Als je niet laat wat je voelt, wordt het drie keer zo groot. Het wordt een probleem voor u op de weg. Voel nu of voel je later dubbel. Hetzelfde geldt voor elk geslacht. Gevoelens kunnen zijn als hete kolen, ze zullen je verbranden naarmate je ze langer vasthoudt. Het enige wat je hoeft te doen is de kolen vrij te geven om niet langer te worden verbrand. Laat de emotie los om er op een gezondere manier doorheen te komen. Je verdient een gezonde geest. Als iemand je vraagt 'waarom huilen', antwoord dan 'voor mij'. Je zult je zoveel beter voelen als de emotie eenmaal goed is verwerkt. Het lost uw probleem of uitdaging waarmee u wordt geconfronteerd niet op, maar door de tranen kunt u nieuwe perspectieven krijgen.