Verloren vertrouwen is niet het einde
Wij als mensen zijn voor het grootste deel snel om over iemand heen te springen als ze iets verkeerds doen. We zien dit vandaag vooral bij de media die snel verhalen vertellen die niet altijd de feiten controleren. Deze verhalen, geruchten, halve waarheden of zelfs volledige waarheden kunnen het vertrouwen tussen de beste vrienden verbreken. We verliezen snel het vertrouwen en onze mening vervaagt. Maar is dit slechts een incident? Als een tak van je boom sterft of ziek is, hak je niet de hele boom om? Nee, je snoeit het zieke of dode deel en moedigt het aan om weer te groeien en te leven. Ik zeg dit omdat ik het gevoel heb dat veel mensen geloof als ziek of stervend hebben gezien als gevolg van een of twee incidenten of ervaringen, en in plaats van het slechte deel te snoeien, hebben ze gewoon de hele boom in hun leven omgehakt en ervan weggegaan. Ik ben hier om je te vertellen dat ze nooit alles hebben gekregen en dat de wortels er nog steeds wachten.
Maar hoe kunnen mensen hulp inroepen als ze niet weten wie ze kunnen vertrouwen? En hoe kunnen ze weten wie ze kunnen vertrouwen als ze niet hebben gehoord van Degene die te vertrouwen is? En hoe kunnen ze horen als niemand het ze vertelt? En hoe gaat iemand het ze vertellen, tenzij iemand wordt gestuurd om het te doen? Daarom roept de Schrift uit: Een adembenemend gezicht! Grote processies van mensen die alle goede dingen van God vertellen! Maar niet iedereen is hier klaar voor, klaar om te zien en te horen en te handelen. Jesaja vroeg wat we allemaal wel eens vragen: “Kan het iemand iets schelen, God? Luistert en gelooft iemand er een woord van? ' Het punt is: voordat je vertrouwt, moet je luisteren. Maar tenzij het Woord van Christus wordt gepredikt, is er niets om naar te luisteren. (Romeinen 10: 14-17 MSG)
Vertrouw je erop dat Gods woord voor iedereen is? Kan het je schelen dat er verloren mensen buiten je deur zijn? Geloof je echt dat Jezus de verlorenen wil redden? Of denk je dat sommige mensen niet meer te redden zijn?
Onze acties spreken echt luider dan woorden, maar het betekent niet dat we moeten zwijgen. Als we de wandeling lopen, moeten we het gesprek kunnen voeren. Maak er een back-up van.
Een van de moeilijkste dingen die ik me begin te realiseren, is dat het vertrouwen en respect van mensen voor jou verloren kan gaan in één handeling of daad. Iemand heeft misschien veel respect voor je, en als je het verpest, omdat we nog steeds menselijk zijn en iets doen dat in strijd is met ons normale karakter, hoe snel zullen ze dan oordelen en iets zeggen als 'nou, dat is niet erg christelijk van je'.
We moeten ons dan verontschuldigen voor onze daden, en als we oprecht zijn, ga dan verder, als ze ervoor kiezen om van nu af aan die kijk op ons te behouden, kunnen we weinig anders doen dan in Christus blijven wandelen en bidden dat ze die ene of twee momenten in de tijd bepalen niet wie we zijn.
Maar als je daar voorbij gaat, ben je dan een aanblik die anderen de adem beneemt? Dit betekent dat wanneer iemand je ziet of met je praat, ben je dan anders dan de wereld of conformeer je je? Als er in de buurt van de waterkoeler een vieze grap wordt verteld, blijf je dan lachen of verontschuldig je je voor de situatie? Wanneer u een storing op het werk ziet, probeert u deze dan te corrigeren of brengt u deze onder de aandacht van een leidinggevende, of negeert u deze gewoon?
Al deze dingen en meer laten mensen om je heen zien wie je bent. Als ze je kunnen vertrouwen, zullen ze meer bereid zijn om op Hem te vertrouwen als je ze vertelt over de God op wie je vertrouwt.
Lieve Jezus, ben ik betrouwbaar tegenover mijn leeftijdsgenoten en in mijn werk? Zien mensen het vertrouwen dat ik in U heb? Ik wil betrouwbaar zijn in het leven dat U mij hebt gegeven, zodat anderen de liefde en het vertrouwen zullen zien dat ik in U heb. Deel alstublieft met mij het vertrouwen dat ik nodig heb om van mijn leven een spiegel van het uwe te maken. Amen
citaten over verloren en gevonden zijn