Meme of gewoon gemeen?

Het internet is een geweldige plek. Wil je het woord op straat verspreiden over dat ene heerlijke Indiase restaurant? Yelp het! Wil je een recept voor kip piccata proberen? Ga naar Pinterest! Hoe gaat het met tante Linda en je luide neef? Eenvoudig, Facebook heeft het antwoord.

Alles staat tot uw beschikking, en het is verbazingwekkend (ik ben hier eigenlijk niet sarcastisch over). Iets anders dat ik leuk vond aan het internet was de dialoog en vooral de humor die uit die dialoog naar voren kwam (dat wil zeggen memes en andere interacties). Ik moest erom lachen om te zien hoe grappig deze dialoog vaak werd. Dat is zelfs een deel van de reden waarom ik van bloggen hield - ik moest praten en contact maken met anderen waar ik waarschijnlijk niet de kans toe zou krijgen, en zelfs als we het niet eens waren over een onderwerp of kwestie, konden we er openlijk over praten en iets van elkaar leren.

Maar soms veranderen dingen, en naar mijn mening niet ten goede. Onlangs kwam ik vast te zitten in wat ik een 'YouTube-wormgat' noem, een plek waar ik vaak naar een eindeloze reeks video's kijk. Ik kwam op de een of andere manier bij deze ene video terecht met deze jonge vrouw die praatte over een film die ze onlangs zag, natuurlijk scrolde ik op het YouTube-platform naar beneden naar de reacties om te zien of mensen het met haar mening over de film eens waren of niet.

Toen ik de commentaren las, was er niets aardigs te zeggen - niet in wezen over haar gedachten over de film, maar alleen over haar in het algemeen. Ze vielen haar uiterlijk en haar maniertjes aan. Ik weet het, ik weet dat sommige mensen misschien zeggen: ' Nou, je bent gewoon te gevoelig 'Of' We waren aan het uitlachen, geen probleem 'Maar het punt is dat er een enorm verschil is tussen grof zijn en welzijn klootzak .

Mijn tweede reactie was: “Heeft deze vrouw iets gedaan of gezegd dat zoveel gedrag of woorden tegen haar veroorzaakte?”. Ik heb haar video's bekeken en eerlijk gezegd was het niet al te controversieel. Het was gewoon een jonge vrouw die haar leven leidde en graag video's maakte over verschillende dingen. Ze heeft zelfs verschillende video's gemaakt over hoe ze leeft met haar autisme in haar leven en hoewel de reacties beter waren dan bij andere video's, werd er nog steeds een overweldigende hoeveelheid pesterijen gepleegd op degenen die grappen maakten over het feit dat ze autisme had, met een waanzinnig aantal likes op elke onbeschofte opmerking.

Ik snap het - alleen omdat iemand er anders uitziet of zich anders gedraagt ​​dan wij, moeten we hem behandelen zoals we ieder ander behandelen. Maar dat is geen excuus om door te gaan en gemeen te zijn ' daarom ”. Wat me nog verdrietiger maakte, was wie deed het commentaar. De meesten van hen waren volwassenen die dit deden!

Dit was het bedroevende deel, aangezien dit hypothetisch mensen van ongeveer een jaar geleden waren met wie ik heel goed over een actuele gebeurtenis kon praten. Dit zette me aan het denken over internetcultuur - van memes tot de verscheidenheid aan straattaal ... is ‘gemeen’ ook deel uitmaken van de cultuur?

Dit is ook te zien op Twitter, Instagram en Facebook.Ik heb gemerkt dat wanneer iemand het minste zegt, iedereen zijn armen in de lucht steekt en ze verschillende namen noemt, grappen maakt over hoe ze eruit zien, of in sommige extreme gevallen - vindt hun persoonlijke informatie en plaatst deze daar.

Dit is een lelijk, lelijk gedrag dat meer moet worden aangepakt. We moeten het niet waarderen om vreselijk voor elkaar te zijn, simpelweg omdat we het niet eens zijn. Sommige dingen moeten worden aangepakt, want zoals ik al zei, het internet staat tot onze beschikking en dat betekent dat je waarschijnlijk verschillende mensen met verschillende achtergronden tegenkomt. Maar er is een tijd en een manier om het aan te pakken.

Ik vind het jammer dat ik niet langer van sommige platforms kan genieten en geen verbinding kan maken met individuen op die platforms die ik vroeger deed. Ik hoop dat in de komende jaren de tieners en kinderen die deel uitmaken van sociale media deze acties zullen zien en erkennen dat dit niet de manier is om contact te maken met mensen of een dialoog aan te gaan. Er is geen concrete oplossing voor dit probleem, maar praten met onze kinderen over online acties is net zo belangrijk als praten over wat ze offline doen.

In een verbonden wereld worden we zo vaak blootgesteld aan een breed scala aan stressvolle en veeleisende situaties. Laten we het voorbeeld geven voor de jongere generatie dat we zelfs op momenten van vijandigheid een gevoel van beleefdheid bij elkaar kunnen houden. De internetcultuur verandert met de dag snel en hoewel ‘gemeen’ de huidige trend is, is respect zoals het altijd is geweest.

Dank je.

Sam