De passie van koken!
Koken is een prachtig apparaat dat wij moderne mensen gebruiken om veel meer over te brengen dan alleen onze magen vullen of ons lichaam energie geven. Koken is een liefdeswerk, een passie als je wilt. Ofwel de zachte romantische liefde of de hitte van een seksuele ontmoeting schiet me te binnen. Hoe verhoudt koken zich daarmee? Gemakkelijk, het behandelt onze zintuigen. Als we een bord eten krijgen, valt de esthetiek van het bord op. Ziet het er aangenaam uit voor onze ogen? Als het de ogen doet glimlachen, zal de buik juichen. Als ik een bord krijg met spullen die opzij liggen of die qua kleur niet prettig zijn, draait mijn maag om.
Sommige mensen denken dat ze alleen eten om hun lichaam van brandstof te voorzien en dat is alles wat voedsel te bieden heeft. Die mensen moeten zich terugtrekken en nadenken over waar hun voedsel vandaan komt. Als je in een restaurant zit, is het eten op je bord niet zomaar verschenen, iemands passie heeft het daar neergezet. Er is een chef-kok of een kok wiens taak het is om dat gerecht speciaal voor jou te maken. Om niet te zeggen dat er geen ontevreden chef-koks of ongeïnspireerde koks in de wereld zijn, maar toch had de persoon die dat restaurant of die keten begon een passie voor eten.
Koken is passie geven op een bord. In de keuken kijken naar iemand die kookt, is als kijken naar een dans. De synchrone en vloeiende beweging is pure schoonheid. Van kast naar mengkom naar keukenmachine heen en weer glijden is magie. Het is een vloeiende dans van vertrouwdheid in de keuken om een mondvergroting te creëren.
Wanneer een moeder eten klaarmaakt voor haar kinderen, denkt ze er niet alleen aan om hun gezichtjes vol te proppen, maar ook aan voeding, verse ingrediënten en het voorzien in de behoeften en verlangens van haar kinderen. Dit is de schoonheid van voedsel dat het voldoet aan de essentie van degenen van wie we houden, maar met passie. Dit is de reden waarom de uitdrukking van 'werk van liefde' zo waar is voor koken. Wanneer iemand kookt voor zijn gezin of zijn partner, tracht hij hen te plezieren, te koesteren en zo het werk van liefde voort te brengen. Veel van dit gebeurt op een onbewust niveau, en ja, koken kan soms een hele klus zijn. Dit is oké, want er zit nog steeds passie in een karwei. Denk aan het openen van een bedrijf. Het is soms een pijn in de nek, vermengd met hard werken, maar de resultaten als ze klaar zijn, maken het de moeite waard.
Er zijn geen fouten bij het koken, er zijn momenten dat dingen niet lukken - smaken mengen niet of verkolen iets dat niet bedoeld is om te worden verkoold ... Deze incidenten leren ons echter over eten, dus daarom kan het geen vergissing zijn. Koken is soms niet zo gemakkelijk, het kan ronduit frustrerend zijn, maar je zult het altijd leren. Er zijn mensen die niet geschikt zijn om te koken en er zijn er die er dol op zijn. Hoe dan ook, het maakt niet uit, ergens was iemand gepassioneerd genoeg om de ingrediënten te produceren.
Was de boer zo gepassioneerd door maïs dat hij velden en velden ervan verbouwde? Absoluut. Voedsel komt van de aarde, wie bewerkt de aarde? Boeren! Het lijkt alsof de essentie van voedsel circulair is, het keert uiteindelijk terug naar de aarde. Is dat niet een mooie gedachte? Voedsel is iets dat mensen bij elkaar kan brengen. Denk aan Thanksgiving-diner. We zitten bij onze gezinnen en zijn dankbaar voor de overvloed van de aarde. Het eten op onze borden vertegenwoordigt ons erfgoed, tijd met dierbaren en de passie die in de bereiding is gestopt.
Het leren van een familierecept is voor sommige volwassenen een gekoesterd moment. Het voedsel uit ons verleden kunnen maken, geeft een gevoel van verbondenheid met degenen die worden doorgegeven. De beroemde smeerkaas van overgrootmoeder smaakt zo goed op crackers, maar tegelijkertijd vult het de ziel met herinneringen. Soms kan een eenvoudig koekjesrecept de mensen in onze familie doen versmelten tot een nostalgische staat. Voedsel voedt het lichaam maar maakt de ziel compleet. Dat is passie!