Ruth - All-in

Na gisteren mijn voorganger over dit gedeelte van Ruth te hebben horen prediken, paste het precies in de all-in relatie waartoe we geroepen zijn. Ruth kwam uit een vreemd land, ze was geen Israëliet maar was in een Israëlisch gezin getrouwd. Toen haar man stierf, had ze net als haar schoonzus kunnen vertrekken naar haar eigen mensen, maar ze bleef bij haar schoonmoeder Naomi. Ze was helemaal toegewijd aan haar nieuwe gezin. Toen zei haar schoonmoeder Naomi tegen haar: 'Mijn dochter, zal ik geen zekerheid voor je zoeken, zodat het je goed gaat? Boaz, met wiens jonge vrouw je was, is hij niet onze familie? Hij zift vanavond zelfs gerst op de dorsvloer. Was je daarom en zalf jezelf, doe je beste kledingstuk aan en ga naar de dorsvloer, maar maak jezelf pas bekend bij de man als hij klaar is met eten en drinken. Dan zal het zijn, wanneer hij gaat liggen, dat u de plaats zult opmerken waar hij ligt en u zult naar binnen gaan, zijn voeten blootleggen en gaan liggen, en hij zal u vertellen wat u moet doen. En ze zei tegen haar: 'Alles wat je tegen me zegt, zal ik doen.' Ruth 3: 1-5 Sommige mensen kijken misschien naar dit vers over Naomi en Ruth en krijgen het verkeerde idee: waarom zou Naomi Ruth vragen om op te ruimen en een man te gaan halen? Ruth zou hebben geleefd en weduwekleding dragen, ze had elke dag gewerkt om genoeg eten te krijgen om haar en Naomi te voeden, dus ze rook waarschijnlijk niet zo fris. Naomi begreep dat Ruth een gezinsverlosser nodig had (iemand in de familie die hier zou trouwen volgens de gewoonte van de Israëlieten) en Ruth moest hem haar bedoelingen laten weten. Dit was geen buitje, dit was een daad van verlossing, een kans voor Ruth om boven haar huidige situatie uit te stijgen. Ruth nam de instructies op en ging aan zijn voeten liggen als een symbool en een gewoonte, vergelijkbaar met een huwelijksaanzoek. Dit trekt zo'n parallel met ons bekeringsverhaal. We waren ooit Ruth, alleen verloren en hadden een verlosser nodig. We wisten niet of we er een hadden, en we wisten ook niet hoe we zijn aandacht moesten trekken. Iemand, een Naomi, had een vriend kunnen zijn, dominee of vreemdeling vertelde ons over Jezus en gaf ons de aanwijzingen om verlost te worden. Als gelovigen worden we nu geroepen om Naomi's te zijn. We zouden moeten delen hoe de Ruth's daarbuiten de Verlosser kunnen vinden. Jezus riep ons om de wereld te bereiken met zijn liefde die hen de weg naar hem wees. Hij is de Verlosser en we moeten zijn liefde delen. Het geweldige verschil tussen ons en Ruth is dat hij niet van ons verwacht dat we onszelf opruimen of van kleren wisselen voordat we hem kunnen benaderen. Hij ontmoet ons precies waar we zijn, vuil, gescheurd en gebroken. Als je vandaag Ruth bent en vandaag een verlosser nodig hebt, roept Jezus je op, hij wil contact met je maken, jezelf aan zijn voeten werpen, hem laten weten dat je spijt hebt dat je tegen hem zondigt, vraag hem om je je zonden te vergeven. Sta op in het vertrouwen dat hij je heeft gehoord en je verlost. Als je Naomi bent, ga dan met anderen delen wie de Verlosser is. Om echt een alles-in-relatie met God te hebben, moeten we dit doen. Het vermijden van deze missie die specifiek aan elke gelovige is gegeven, is ongehoorzaam zijn. Er zijn miljoenen, zo niet miljarden mensen die verlost moeten worden. Wat houdt je tegen? Vader, ik bid dat u in uw mensen werkt om het geloof te delen. De bal ligt bij ons en we moeten actie ondernemen. Net als Naomi moeten we anderen vertellen over uw verlossende kracht en trouw. Voor degenen die u moeten leren kennen en ontmoeten, bid ik dat wanneer iemand hen vertelt, ze zullen reageren met acceptatie. Gebruik ons ​​om anderen te bereiken. Help ons allemaal in relatie tot bloei te komen en dat de mensen om ons heen u in ons zullen zien. Amen 50 dagen van bidden Homepage